In het jaar 58 voor Christus besloot Gaius Julius Caesar vanuit de Romeinse Provincie Gallia Narbonensis (Provence) de rest van Gallië te veroveren. In het noorden van Gallië trof hij in 56 voor Christus een reeks volkstammen, behorend tot het gemengd ras van Kelten en Germanen. In zijn boek "De Bello Gallico" (De Gallische oorlog) noemt hij deze stammen "Belgae" en zegt in zijn boek over de Galliërs: "horum omnium fortissimi sunt Belgae" (van al die Galliërs zijn de Belgen de dappersten). Na de verovering werd de plaats waar ze woonden door Romeinse schrijvers aangeduid als "Gallia Belgica". Het gebied reikte bijna van Parijs (Lutetia) in het zuiden, tot aan de Rijn in het noorden en oosten.

In the year 58 B.C. Gaius Julius Caesar departing from the Roman province Gallia Narbonensis (now Provence) decided to conquer the rest of the Gaul. In the northern part of it he had to fight in 56 B.C. a series of tribes, belonging to the mixed race of Celts and Germans. In his book "De Bello Gallico" (The Gallic war) he calls these tribes "Belgae" and quotes them in his book about the Gauls: "horum omnium fortissimi sunt Belgae" (out all of those Gauls the Belgians are the most brave). After the conquest their homeland has been indicated by Roman authors as "Gallia Belgica". The region reached almost from Paris in the south till the river Rhine in the north and the east.

"Belgium" as it was in Roman times/ "België" in zijn kinderschoenen.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°